8. Cymanowski Młyn, Stefan Darda i Magdalena Witkiewicz

-
Stefan Darda i Magdalena Witkiewicz postanowili połączyć siły i wydać wspólną książkę. Czy autorka powieści obyczajowych, w których wszystko kończy się dobrze, oraz mistrz powieści grozy to połączenie idealne?


Małżeństwo Moniki i Macieja powoli przechodzi do historii. Uczucia muszą ustąpić pracy i karierze, nie ma czasu na wspólnie spędzone wieczory, romantyczne kolacje czy wyjście do kina. Jest także wiele tajemnic. By spróbować jeszcze jeden raz wszystko naprawić wykorzystują otrzymany w prezencie od anonimowej osoby voucher i wyjeżdżają do pensjonatu na Kaszubach. Mają spędzić tam dwa tygodnie, szybko jednak okazuje się, że Maciej po otrzymanym telefonie musi wrócić do Warszawy. Reakcji Moniki oczywiście możecie się domyślać - kobieta zostaje sama, a towarzystwa dotrzymują jej właściciel Jerzy i jego syn Łukasz, który powoli zaczyna przypominać Piotra, nieżyjącego już narzeczonego Moniki...


Opinie na temat książki są bardzo podzielone - fani Dardy będą zawiedzeni, mówiąc, że mroku w książce jest zbyt mało, zwolennicy Witkiewicz mogą narzekać na zakończenie, jakiego się nie spodziewali. Sama przyznam szczerze, że początek mnie rozczarował. Wszystko toczyło się dla mnie trochę za wolno. Jednak z każdą kolejną stroną sytuacja ulegała zmianie. Książka zaczynała mnie wciągać jak Pomarliskie Błeto i nie chciała wypuścić ze swoich objęć, na koniec fundując pranie mózgu i dreszczyk emocji.

 

Nie spodziewajcie się po "Cymanowskim Młynie" akcji jak z horroru, ale delikatne chwile grozy książka Wam zapewni. Lektura w sam raz na wieczorne czytanie, bo po zmroku zdecydowanie lepiej smakuje. Czy polecam? Tak! Naprawdę fajna pozycja, zwłaszcza dla tych, którzy lubią poczuć lekki dreszczyk emocji, a po typowe horrory nie mają odwagi sięgnąć.


Tytuł: "Cymanowski Młyn"
Autorzy: Witkiewicz Magdalena, Darda Stefan
Wydawnictwo: Filia
Ilość stron: 420
Moja ocena: 7/10
 



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

4. Nikt nie idzie, Jakub Małecki

-
Obraz
C ieszę się ogromnie, że po moich ostatnich lekturach, pełnych zwrotów akcji i niesamowitego tempa rozwoju wydarzeń, w moje ręce wpadła książka „Nikt nie idzie” Jakuba Małeckiego.  Pierwsza myśl, która przyszła mi do głowy, po przeczytaniu tej pozycji, brzmiała „czy właśnie przeczytałam kolejną książkę Murakamiego?”. Spokój, opanowanie, tajemniczy i nostalgiczny klimat, który spotkamy w „Nikt nie idzie’’ od dawna kojarzył mi się tylko i wyłącznie z bezkonkurencyjnym dla mnie Harukim. Uczucia, które dotykały mnie podczas czytania książki Małeckiego, bliskie są tym, które uderzały we mnie podczas lektury „Norwegian Wood”.  Fabuły zdradzać Wam nie będę, chciałam jednak zwrócić uwagę na sposób, w jaki autor napisał książkę. To zbiór opowiadań, historii, kilku osób, których losy, w którymś momencie życia się krzyżują. To powieść puzzle, którą my czytelnicy sami musimy ułożyć, aby poznać chronologiczny bieg wydarzeń. Nie znajdziecie tutaj szybko rozwijającej się fabuły, nie uśw
Czytaj »

5. Pacjentka, Alex Michaeldies

-
Obraz
"Pacjentka" Alexa Michaelidesa wpadła w moje ręce przypadkiem. I bardzo mnie to ostatecznie cieszy, bo książka warta jest uwagi.  Psychoterapeuta Theo Faber otrzymuje wymarzoną posadę szpitalu psychiatrycznym o podwyższonym rygorze The Grove. Nie nęci go jednak wizja rozwoju kariery czy podwyżka, a możliwość pracy ze znaną malarką Alicią Berenson. Kobieta trafia do ośrodka po zabójstwie swojego męża, któremu strzela prosto w twarz, a jej jedynym wyznaniem staje się autoportret nawiązujący do bohaterki greckiego mitu, smutnego romansu, Alkestis. Poza wyrażeniem siebie za pomocą obrazu, Alicia nie ma nic więcej do powiedzenia. Milczy przez kolejne sześć lat. Pomimo milczenia kobiety i sprzeciwu lekarzy, Theo decyduje się na prowadzenie terapii indywidualnej, uparcie próbując wyciągnąć z Alicii choć jedno słowo, znak, wskazówkę. Upór i wzbudzenie zaufania u malarki powoli zaczyna przynosić efekty - kobieta przekazuje mu swój pamiętnik. Theo zyskuje garść wskazówek, które po
Czytaj »

2. Duma i uprzedzenie, Jane Austen

-
Obraz
Dzień dobry moi mili! Przychodzę dzisiaj do Was z lekturą - klasykiem, dziełem wybitnym, pięknym, ponadczasowym.      Po „Dumę i uprzedzenie” Jane Austen miałam możliwość sięgnąć już wiele razy. Minęły jednak lata, zanim się zdecydowałam, i przyznam szczerze, że teraz, już po lekturze, wiem, jak bardzo moja książkowa dusza była pusta bez tej pozycji. Klasyk ten, to piękna, osadzona w XIX wiecznej Anglii historia o miłości. Napisana romantycznym językiem powieść, której główni bohaterowie, Elżbieta i Darcy, do samego końca walczą ze swoimi uczuciami i przeciwnościami losu wynikającymi z różnic w zajmowanej pozycji społecznej przez obojga młodych ludzi. Czy wynikające z tego konwenanse oraz oczekiwania ich rodzin zniszczą, pojawiające się wreszcie uczucie? Akcja powieści rozgrywa się w kilku miejscach XIX wiecznej Anglii. Na początku trafiamy do rodzinnej wioski Elżbiety, Longbourn, do której wprowadzić się ma bogaty kawaler, Charles Bingley. Panicz od razu budzi zainteresowanie
Czytaj »