3. Nieodnaleziona, Remigiusz Mróz

-
Choć w najbliższych dniach zewsząd wyskakiwać będą recenzje najnowszej powieści Pana Remigiusza Mroza (tak, też już ją mam), dzisiaj przychodzę do Was z inną pozycją tego autora.
Po przeczytaniu serii z Chyłką i Zordonem, którą Pan Mróz mnie zdecydowanie kupił, bardzo chciałam poznać inne Jego powieści. Wybór padł na "Nieodnalezioną".
 


Damian po wielu latach bycia razem, wreszcie oświadcza się ukochanej Ewie. Radość nie trwa długo, bo chwilę po romantycznym wyznaniu para zostaje zaatakowana przez grupę osiłków. Werner zostaje brutalnie pobity, a Ewa zgwałcona na jego oczach przez wszystkich napastników, po czym znika bez śladu.
Dziesięć lat później, Blitz, jedyny przyjaciel Damiana trafia na zdjęcie Ewki wrzucone do sieci. Obaj postanawiają rozwiązać zagadkę zniknięcia dziewczyny. Policja nie wykazuje zainteresowania sprawą,  co zmusza chłopaków do działania na własną rękę i zaangażowanie biura detektywistycznego. Niestety, Blitz wkrótce zostaje zamordowany, a podejrzenie pada na Wernera. Chłopak musi jednocześnie uciekać i próbować odnaleźć narzeczoną. 
W co zostaje wmieszany Werner? Czy odnajdzie Ewę i dowie się prawdy o jej zniknięciu? Komu może szczerze zaufać? Na wszystkie te pytania odpowiedź znajdziecie w tej wciągającej lekturze.

Po przeczytaniu już w sumie kilku książek Remigiusza Mroza mogę zdefiniować łączącą je cechę - dynamika fabuły. Choć początki bywają niepozorne, nie wiadomo kiedy i już siedzimy w pędzonym na łeb na szyję wagoniku ekstremalnej kolejki górskiej. I wcale nie chcemy z niej wysiadać!
Można co prawda przyczepić się do kilku nieścisłości i niejasności, które w tej powieści się pojawiają, można narzekać na wybujałą wyobraźnię autora i nierealne wydarzenia, czy zbyt pokręcone wątki. Jednakże, mi osobiście to nie przeszkadza, w końcu to książka, która przede wszystkim ma przynieść mi radość z czytania i uprzyjemnić wieczory przy herbatce. I to właśnie dało mi czytanie "Nieodnalezionej", którą zdecydowanie polecam!

Tytuł: Nieodnaleziona
Autor: Remigiusz Mróz
Moje wydanie: Filia
Ilość stron: 400
Moja ocena: 7/10



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

4. Nikt nie idzie, Jakub Małecki

-
Obraz
C ieszę się ogromnie, że po moich ostatnich lekturach, pełnych zwrotów akcji i niesamowitego tempa rozwoju wydarzeń, w moje ręce wpadła książka „Nikt nie idzie” Jakuba Małeckiego.  Pierwsza myśl, która przyszła mi do głowy, po przeczytaniu tej pozycji, brzmiała „czy właśnie przeczytałam kolejną książkę Murakamiego?”. Spokój, opanowanie, tajemniczy i nostalgiczny klimat, który spotkamy w „Nikt nie idzie’’ od dawna kojarzył mi się tylko i wyłącznie z bezkonkurencyjnym dla mnie Harukim. Uczucia, które dotykały mnie podczas czytania książki Małeckiego, bliskie są tym, które uderzały we mnie podczas lektury „Norwegian Wood”.  Fabuły zdradzać Wam nie będę, chciałam jednak zwrócić uwagę na sposób, w jaki autor napisał książkę. To zbiór opowiadań, historii, kilku osób, których losy, w którymś momencie życia się krzyżują. To powieść puzzle, którą my czytelnicy sami musimy ułożyć, aby poznać chronologiczny bieg wydarzeń. Nie znajdziecie tutaj szybko rozwijającej się fabuły, nie uśw
Czytaj »

5. Pacjentka, Alex Michaeldies

-
Obraz
"Pacjentka" Alexa Michaelidesa wpadła w moje ręce przypadkiem. I bardzo mnie to ostatecznie cieszy, bo książka warta jest uwagi.  Psychoterapeuta Theo Faber otrzymuje wymarzoną posadę szpitalu psychiatrycznym o podwyższonym rygorze The Grove. Nie nęci go jednak wizja rozwoju kariery czy podwyżka, a możliwość pracy ze znaną malarką Alicią Berenson. Kobieta trafia do ośrodka po zabójstwie swojego męża, któremu strzela prosto w twarz, a jej jedynym wyznaniem staje się autoportret nawiązujący do bohaterki greckiego mitu, smutnego romansu, Alkestis. Poza wyrażeniem siebie za pomocą obrazu, Alicia nie ma nic więcej do powiedzenia. Milczy przez kolejne sześć lat. Pomimo milczenia kobiety i sprzeciwu lekarzy, Theo decyduje się na prowadzenie terapii indywidualnej, uparcie próbując wyciągnąć z Alicii choć jedno słowo, znak, wskazówkę. Upór i wzbudzenie zaufania u malarki powoli zaczyna przynosić efekty - kobieta przekazuje mu swój pamiętnik. Theo zyskuje garść wskazówek, które po
Czytaj »

2. Duma i uprzedzenie, Jane Austen

-
Obraz
Dzień dobry moi mili! Przychodzę dzisiaj do Was z lekturą - klasykiem, dziełem wybitnym, pięknym, ponadczasowym.      Po „Dumę i uprzedzenie” Jane Austen miałam możliwość sięgnąć już wiele razy. Minęły jednak lata, zanim się zdecydowałam, i przyznam szczerze, że teraz, już po lekturze, wiem, jak bardzo moja książkowa dusza była pusta bez tej pozycji. Klasyk ten, to piękna, osadzona w XIX wiecznej Anglii historia o miłości. Napisana romantycznym językiem powieść, której główni bohaterowie, Elżbieta i Darcy, do samego końca walczą ze swoimi uczuciami i przeciwnościami losu wynikającymi z różnic w zajmowanej pozycji społecznej przez obojga młodych ludzi. Czy wynikające z tego konwenanse oraz oczekiwania ich rodzin zniszczą, pojawiające się wreszcie uczucie? Akcja powieści rozgrywa się w kilku miejscach XIX wiecznej Anglii. Na początku trafiamy do rodzinnej wioski Elżbiety, Longbourn, do której wprowadzić się ma bogaty kawaler, Charles Bingley. Panicz od razu budzi zainteresowanie
Czytaj »