2. Duma i uprzedzenie, Jane Austen

Dzień dobry moi mili! Przychodzę dzisiaj do Was z lekturą - klasykiem, dziełem wybitnym, pięknym, ponadczasowym.   
Po „Dumę i uprzedzenie” Jane Austen miałam możliwość sięgnąć już wiele razy. Minęły jednak lata, zanim się zdecydowałam, i przyznam szczerze, że teraz, już po lekturze, wiem, jak bardzo moja książkowa dusza była pusta bez tej pozycji.

Klasyk ten, to piękna, osadzona w XIX wiecznej Anglii historia o miłości. Napisana romantycznym językiem powieść, której główni bohaterowie, Elżbieta i Darcy, do samego końca walczą ze swoimi uczuciami i przeciwnościami losu wynikającymi z różnic w zajmowanej pozycji społecznej przez obojga młodych ludzi. Czy wynikające z tego konwenanse oraz oczekiwania ich rodzin zniszczą, pojawiające się wreszcie uczucie?

Akcja powieści rozgrywa się w kilku miejscach XIX wiecznej Anglii. Na początku trafiamy do rodzinnej wioski Elżbiety, Longbourn, do której wprowadzić się ma bogaty kawaler, Charles Bingley. Panicz od razu budzi zainteresowanie matki Elżbiety, która ogromnie liczy na szybkie zamążpójście najstarszej z pięciu swych córek. Entuzjazmu tego nie podziela głowa rodziny, Pan Bennet, który jednak, ostatecznie (zapewne dla świętego spokoju, ponieważ gadanina i lamentowanie jego żony naprawdę mogą doprowadzić do szału) udaje się z powitalną wizytą do Bingleya i otrzymuje zaproszenie na organizowany w Meryton bal. Biorąc pod uwagę charakter Pani Bennet, zapewne wyobrazić sobie możecie jej radość i odgórne planowanie rychłego ślubu. I, niewiele się myli w swoich przeczuciach, bowiem jej najstarsza i najładniejsza z córek z miejsca wpada w około młodemu bogaczowi. Młodsza zaś córka, Elżbieta, na balu uraczona zostaje przypadkowo podsłuchanym komplementem o swojej „znośnej” urodzie. Padł on z ust nikogo innego, jak samego panicza Darcyego, przyjaciela Charlesa. I w takich oto miłych okolicznościach rozpoczyna się ich znajomość.

Pan Darcy od samego początku wzbudził moją sympatię, mimo niepochlebnych na Jego temat opinii. Elżbieta zaimponowała mi mądrością i rozsądkiem, którego z kolei brakowało Jej matce i najmłodszym siostrom, oraz kuzynowi Collinsowi. Nikt, wierzcie mi, w żadnej przeczytanej przeze mnie książce, nie działał mi na nerwy tak bardzo, jak wspomniana wyżej Pani Bennet i pompatyczny kuzynek. Doprowadzali mnie do szewskiej pasji swoją głupotą i brakiem ogłady, a w przypadku kuzyna, dodatkowo, niewyobrażalnym prostactwem i chamstwem, oraz ogromnym wazeliniarstwem w stosunku to tych, którzy społecznie postawieni byli wyżej niż on, w szczególności jego patronki lady Katarzyny de Bourgh. 

W książce, z bliska, możemy przyjrzeć się problemom z jakimi spotykali się ludzie, żyjący w tamtych czasach. Primogenitura, małżeństwo z rozsądku zamiast miłości, walka z różnicami w pozycji społecznej o prawdziwe uczucie. To piękna i wciągająca powieść, której wątek miłosny poruszy każdą romantyczną duszę. 

Tytuł: Duma i uprzedzenie

Autor: Jane Austen                                       

Moje wydanie: Świat Książki

Ilość stron: 368

Moja ocena: 10/10