amatkaczyta

Stefan Darda i Magdalena Witkiewicz postanowili połączyć siły i wydać wspólną książkę. Czy autorka powieści obyczajowych, w których wszystko kończy się dobrze, oraz mistrz powieści grozy to połączenie idealne? Małżeństwo Moniki i Macieja powoli przechodzi do historii. Uczucia muszą ustąpić pracy i karierze, nie ma czasu na wspólnie spędzone wieczory, romantyczne kolacje czy wyjście do kina. Jest także wiele tajemnic. By spróbować jeszcze jeden raz wszystko naprawić wykorzystują otrzymany w prezencie od anonimowej osoby voucher i wyjeżdżają do pensjonatu na Kaszubach. Mają spędzić tam dwa tygodnie, szybko jednak okazuje się, że Maciej po otrzymanym telefonie musi wrócić do Warszawy. Reakcji Moniki oczywiście możecie się domyślać - kobieta zostaje sama, a towarzystwa dotrzymują jej właściciel Jerzy i jego syn Łukasz, który powoli zaczyna przypominać Piotra, nieżyjącego już narzeczonego Moniki... Opinie na temat książki są bardzo podzielone - fani Dardy będą zawi

"Moje serce w dwóch światach" to moja druga przeczytana pozycja, która wyszła spod ręki Jojo Moyes. Pierwsza, jaką poznałam, to "Ostatni list od kochanka", która wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Po tej książce byłam pewna, że prędzej czy później sięgnę po kolejną książkę autorstwa Moyes. Niedługo potem LadyMargot pozytywnie wypowiadała się o "Moje serce w dwóch światach" i zapisałam sobie tę pozycję na mojej liście mustread. A, że lista ta jest pierońsko długa, książka czekała na mnie kilka miesięcy.  Kiedy już do niej dotarłam i zaczęłam czytać, nie pożałowałam swojego wyboru. Musicie wiedzieć, że jest do kontynuacja dwóch poprzednich tomów "Zanim się pojawiłeś" oraz "Kiedy odszedłeś". Jednakże w lekturze zupełnie nie przeszkadza nieznajomość poprzednich części. Sama o tym, że "Moje serce..." jest kontynuacją, dowiedziałam się już po przeczytaniu tej książki, a w trakcie lektury w ogóle nie od

Pierwszy raz, tak długo, nie wiedziałam co mam napisać o przeczytanej przeze mnie książce, a do napisania recenzji zabierałam się kilka razy - za każdym razem bez skutku. Dlaczego? Sięgając po "Potęgę podświadomości" liczyłam przede wszystkim na poznanie nowych technik, które pozwolą mi choć trochę rozpracować swój umysł, zapanować nad negatywnymi emocjami, skupić się na tym, co w życiu najważniejsze. Pod tym względem lektura mnie nie zawiodła, za to rodzaj stosowanej techniki kompletnie mnie, niestety, nie przekonuje. Wedle teorii Josepha Murphyego kluczem do osiągnięcia celów i spełnienia marzeń jest wiara w nieskończoną potęgę i mądrość naszej podświadomości. Dzięki praktykowaniu modlitwy i medytacji, w których, to co chcemy mieć, traktujemy tak jakbyśmy już mieli, przybliżamy do siebie nasze pragnienia. Autor przekonuje do okazywania miłości, dobroci i wybaczania, zachęca do pozytywnego myślenia i wypierania z umysłu strachu czy zmartwień "na zapas".

"Pacjentka" Alexa Michaelidesa wpadła w moje ręce przypadkiem. I bardzo mnie to ostatecznie cieszy, bo książka warta jest uwagi.  Psychoterapeuta Theo Faber otrzymuje wymarzoną posadę szpitalu psychiatrycznym o podwyższonym rygorze The Grove. Nie nęci go jednak wizja rozwoju kariery czy podwyżka, a możliwość pracy ze znaną malarką Alicią Berenson. Kobieta trafia do ośrodka po zabójstwie swojego męża, któremu strzela prosto w twarz, a jej jedynym wyznaniem staje się autoportret nawiązujący do bohaterki greckiego mitu, smutnego romansu, Alkestis. Poza wyrażeniem siebie za pomocą obrazu, Alicia nie ma nic więcej do powiedzenia. Milczy przez kolejne sześć lat. Pomimo milczenia kobiety i sprzeciwu lekarzy, Theo decyduje się na prowadzenie terapii indywidualnej, uparcie próbując wyciągnąć z Alicii choć jedno słowo, znak, wskazówkę. Upór i wzbudzenie zaufania u malarki powoli zaczyna przynosić efekty - kobieta przekazuje mu swój pamiętnik. Theo zyskuje garść wskazówek, które po

C ieszę się ogromnie, że po moich ostatnich lekturach, pełnych zwrotów akcji i niesamowitego tempa rozwoju wydarzeń, w moje ręce wpadła książka „Nikt nie idzie” Jakuba Małeckiego.  Pierwsza myśl, która przyszła mi do głowy, po przeczytaniu tej pozycji, brzmiała „czy właśnie przeczytałam kolejną książkę Murakamiego?”. Spokój, opanowanie, tajemniczy i nostalgiczny klimat, który spotkamy w „Nikt nie idzie’’ od dawna kojarzył mi się tylko i wyłącznie z bezkonkurencyjnym dla mnie Harukim. Uczucia, które dotykały mnie podczas czytania książki Małeckiego, bliskie są tym, które uderzały we mnie podczas lektury „Norwegian Wood”.  Fabuły zdradzać Wam nie będę, chciałam jednak zwrócić uwagę na sposób, w jaki autor napisał książkę. To zbiór opowiadań, historii, kilku osób, których losy, w którymś momencie życia się krzyżują. To powieść puzzle, którą my czytelnicy sami musimy ułożyć, aby poznać chronologiczny bieg wydarzeń. Nie znajdziecie tutaj szybko rozwijającej się fabuły, nie uśw

Choć w najbliższych dniach zewsząd wyskakiwać będą recenzje najnowszej powieści Pana Remigiusza Mroza (tak, też już ją mam), dzisiaj przychodzę do Was z inną pozycją tego autora. Po przeczytaniu serii z Chyłką i Zordonem, którą Pan Mróz mnie zdecydowanie kupił, bardzo chciałam poznać inne Jego powieści. Wybór padł na "Nieodnalezioną".   Damian po wielu latach bycia razem, wreszcie oświadcza się ukochanej Ewie. Radość nie trwa długo, bo chwilę po romantycznym wyznaniu para zostaje zaatakowana przez grupę osiłków. Werner zostaje brutalnie pobity, a Ewa zgwałcona na jego oczach przez wszystkich napastników, po czym znika bez śladu. Dziesięć lat później, Blitz, jedyny przyjaciel Damiana trafia na zdjęcie Ewki wrzucone do sieci. Obaj postanawiają rozwiązać zagadkę zniknięcia dziewczyny. Policja nie wykazuje zainteresowania sprawą,  co zmusza chłopaków do działania na własną rękę i zaangażowanie biura detektywistycznego. Niestety, Blitz wkrótce zostaje zamordowan

Dzień dobry moi mili! Przychodzę dzisiaj do Was z lekturą - klasykiem, dziełem wybitnym, pięknym, ponadczasowym.      Po „Dumę i uprzedzenie” Jane Austen miałam możliwość sięgnąć już wiele razy. Minęły jednak lata, zanim się zdecydowałam, i przyznam szczerze, że teraz, już po lekturze, wiem, jak bardzo moja książkowa dusza była pusta bez tej pozycji. Klasyk ten, to piękna, osadzona w XIX wiecznej Anglii historia o miłości. Napisana romantycznym językiem powieść, której główni bohaterowie, Elżbieta i Darcy, do samego końca walczą ze swoimi uczuciami i przeciwnościami losu wynikającymi z różnic w zajmowanej pozycji społecznej przez obojga młodych ludzi. Czy wynikające z tego konwenanse oraz oczekiwania ich rodzin zniszczą, pojawiające się wreszcie uczucie? Akcja powieści rozgrywa się w kilku miejscach XIX wiecznej Anglii. Na początku trafiamy do rodzinnej wioski Elżbiety, Longbourn, do której wprowadzić się ma bogaty kawaler, Charles Bingley. Panicz od razu budzi zainteresowanie

здравствуйте! Dzisiaj, pokazując Wam moją książkę numer jeden, nie mogłam przywitać się z Wami inaczej, aniżeli w języku ojczystym wspaniałego Michaiła Bułhakowa. „Mistrza i Małgorzatę” być może znacie jeszcze ze szkoły, ponieważ swego czasu, lektura ta była pozycją obowiązkową. Ajajaj,  szkoda ogromna, że obecnie na poziomie podstawowym lektura ta została pominięta - jestem przekonana, że uczniom przypadłaby do gustu i zaciekawiła ogromnie, w przeciwieństwie do wielu innych pozycji, które zmuszeni są czytać.   Musicie wiedzieć, że akcja powieści rozgrywa się w dwóch płaszczyznach: współczesnej Bułhakowi Moskwie oraz w Jerozolimie za czasów Jezusa. I tak, rozpoczynając od sytuacji w Moskwie... Pewnego dnia, w tym interesującym mieście, pojawia się wielki artysta, specjalista w dziedzinie czarnej magii, cudzoziemiec Woland. Wraz z nim, przyjeżdża jego nietypowa świta - tłusty i gadający kot Behemot, rudy, z wystającym kłem Azazello, Korowiow w kraciastym odzieniu oraz, prawie